اقتصاد ایران: فصل جدید رقابت های لیگ دسته دوم فوتبال کشور در حالی روز گذشته قرعه کشی شد که پاس همدان برای احیای دوباره و بازگشت به روزهای اوج خود ، سال فوتبالی سرنوشت ساز را پیش رو دارد.
به گزارش خبرگزاری اقتصاد ایران، پاسی ها روز گذشته در حالی به قید قرعه در گروه B رقابت های لیگ دسته دوم فوتبال کشور قرار گرفتند که باید در دیدارهای سخت و نفس گیر مقابل تیم های مدعی صف آرایی کند.
در گروه B این مسابقات پاس با تیم های استقلال رامشیر ، جهاد نصر سیرجان ، مس شهر بابک ، بعثت کرمانشاه ، نیروی زمینی تهران ، خیبر خرم آباد ، شهدای بابلسر ، نفت امیدیه ، شهرداری فومن ، شهرداری بندرعباس ، نفت و گاز گچساران ، صبای قم و پرسپولیس گناوه هم گروه است.
تیم هایی که اگرچه به لحاظ نام و نشان در حد و اندازه مکتب 60 ساله پاس نیستند اما برای شکست نماینده همدان نیز انگیزه مضاعف دارند.
تیمی که ظرف 10 سال گذشته چیزی جز ناکامی و شکست عایدش نشده و حالا با تدبیر جدید مسئولان می خواهد باردیگر ارتقا یابد.
** سفرهای مارکوپلویی پاس
تیم پاس امسال علاوه بر جدال سخت و نفس گیر، سفرهای طولانی را باید به جان بخرد.
دیدار با شمالی ترین و جنوبی ترین تیم های فوتبال لیگ 2 کشور، بار هزینه ها را بر دوش این تیم افزایش می دهد.
در گروه تیم پاس، سه تیم خوزستانی، 2 تیم از استان کرمان، یک تیم به ترتیب از استان های بندرعباس، قم، بوشهر، گیلان، مازندران، لرستان، کرمانشاه و تهران نیز حضور دارند.
پاسی ها در دور رفت سه سفر هوایی به بندرعباس، سیرجان و گناوه بوشهر دارند.
** بلاتکلیفی در انتخاب سرمربی و تمرین
پس از انجام نشدن توافق پاس با رضا عنایتی، تا این لحظه هنوز سرمربی جدید پاس انتخاب نشده و این تیم فرصت تمرینی را از دست داده است.
با توجه به شروع مسابقات لیگ دسته دوم فوتبال کشور از هفدهم شهریورماه امسال، پاس فرصتی برای آماده سازی ندارد.
هم اینک چهار گزینه سرمربیگری نیز مدنظر مدیرعامل پاس است که گفته شده تا 48 ساعت آینده مربی منتخب معرفی می شود.
با این حال پاسی ها در تلاش هستند تا از روز شنبه دور جدید تمرین آماده سازی خود را آغاز کنند.
** گروهی از مدعیان صعود
گروه B لیگ دسته 2 را چند تیم مدعی و چند تیم ناشناخته و غیر قابل پیش بینی تشکیل می دهند.
بروی کاغذ تیم های شهرداری بندرعباس، جهاد نصر سیرجان ، نیروی زمینی تهران، نفت امیدیه و نفت و گاز گچساران مدعی صعود هستند.
هر چند نباید از تیم های استقلال رامشیر، پرسپولیس گناوه، بعثت کرمانشاه و حتی شهرداری فومن به سادگی عبور کرد.
اغلب تیم های لیگ دویی ترکیب ناشناخته ای دارند و برای شناساندن آنها باید چند هفته از لیگ عبور کرد.
با این حال پاس برای این حریفان مدعی اصلی به شمار می رود.
تیمی که به گفته کارشناسان فوتبال، هر چند در این سال ها ناکام بوده اما بسان شیر پیر، همچنان شیر است.
بسیاری عقیده دارند نام پاس در هر مسابقه ای، 2 بر صفر از تیم حریف پیش است و شاید این حس برتری وجود داشته باشد اما باعث شده سایر تیم ها نیز با انگیزه مضاعف مقابل قهرمان خمیده و سابق آسیا قدعلم کنند.
پاس و شهرداری نمایندگان فوتبال همدان در لیگ دسته دوم فوتبال کشور هستند.
تلقّى العرب الكتابة وهي على حالة من البداوة الشديدة، ولم يكن لديهم من أسباب الاستقرار ما يدعو إلى الابتكار في الخط الذي وصل إليهم، ولم يبلغ الخط عندهم مبلغ الفن إلا عندما أصبحت للعرب دولة تعددت فيها مراكز الثقافة ونافست هذه المراكز بعضها بعضاً على نحو ما حدث في الكوفة والبصرة والشام ومصر؛ فاتجه الفنان المسلم للخط يحسّنه ويجوّده ويبتكر أنواعاً جديدة منه.
وقد كان العرب يميلون إلى تسمية الخطوط بأسماء إقليمية لأنهم استجلبوها من عدة أقاليم فنسبوها إليها مثلما تنسب السلع إلى أماكنها؛ لذلك عُرف الخط العربي قبل عصر النبوة بالنبطي والحيري والأنباري، لأنه جاء إلى بلاد العرب مع التجارة من هذه الأقاليم. وعندما استقرّ الخط العربي في مكة والمدينة وبدأ ينتشر منها إلى جهات أخرى عُرف باسمَيهما المكي والمدني.
إلا أن الخط العربي لم يقدّر له أن ينال قسطاً من التجديد والإتقان إلا في العراق والشام، بعد أن فرغ المسلمون إلى التجويد والإبداع فيه بعد أن فتح الله عليهم البلاد، وأصبحت لهم عمارة وفنون، واحتاجوا إلى الدواوين. وما يقال عن العراق يمكن أن يقال عن الشام كذلك؛ فقد اتسعت رقعة الدولة في العصر الأموي، وأصبحت دمشق عاصمة الأمويين، وظهر في هذا العصر الترف والميل إلى البذَخ والتحضر، ونشطت حركة العمران، فظهرت الكتابات على الآنية والتحف، واعتُني بكتابة المصاحف وزَخرفتها.
وفي العصر العباسي ترسّخت الكتابة وازدهرت الخطوط وتنوعت واختص كل إقليم بنوع من الكتابة. وجدير بالذكر أن الأقلام (الخطوط) في ذلك العصر كانت تسمى بمقاديرها كالثلث والنصف والثلثين، كما كانت تنسب إلى الأغراض التي كانت تؤدّيها كخط التوقيع، أو تضاف إلى مخترعها كالرئاسي نسبة إلى مخترعه. ولم تَعد الخطوط بعد ذلك تسمى بأسماء المدن إلا في القليل النادر.
وكما جعل المصريون كتابتهم على ثلاثة أنواع: الهيروغليفي (الكهنوتي)، والهيراطيقي (الدواويني)، والديموطيقي (الشعبي). كذلك كان الأمر في خطوط العصر العباسي، فكان لكل خط اختصاصات معينة، ومن ذلك قلَم الطومار: وكان مخصصاً لتوقيع الخلفاء والكتابة إلى السلاطين؛ ومختصر الطومار وكان لكتابة اعتماد الوزراء والنواب والمراسم؛ وقلَم الثلثين وهو لكتابة الرسائل من الخلفاء إلى العمال والأمراء في الولايات؛ وقلم المدور الصغير وهو لكتابة الدفاتر، ونقل الحديث والشعر؛ وقلَم المؤامرات لاستشارة الأمراء ومناقشتهم؛ وقلَم العهود لكتابة العهود والبيعات؛ وقلَم الحرم للكتابة إلى الأميرات؛ وقلم غبار الحلية لكتابة رسائل الحمام الزاجل.
هذا وقد اندثر كثير من هذه الخطوط وبقي بعضها الآخر مستعملاً إلى يومنا هذا، وفيما يلي سنوضّح أهم هذه الخطوط وصفاتها واستخداماتها.